Expertlatin
Oxford daje „geniusz” = „vir ingeniosus” (angielski do latyny); sprawdzanie odpowiedniego (łacińskiego do english), przymiotnikiem, „ingeniosus” = „sprytny”, „genial”; „Naturalnie pasuje do...". Zapisz tę odpowiedź.
- Co było geniuszem w czasach rzymskich?
- Jakie jest łacińskie słowo na geniusz?
- Który jest geniuszem starożytnego Rzymu?
- Kiedy po raz pierwszy użyto słowa geniusz?
Co było geniuszem w czasach rzymskich?
geniusz, (łacina: „erażter”), liczba mnoga, w klasycznych czasach rzymskich, towarzyszący duch osoby lub miejsca. W swoim najwcześniejszym znaczeniu w prywatnym kulcie geniusz rzymskiego ojca domowego i Iuno lub Juno z domu był czczony.
Jakie jest łacińskie słowo na geniusz?
Z łacińskiego geniuszu („wrodzona natura; bóstwo opiekuńcze osoby lub miejsca; dowcip, błyskotliwość”), z gignō („do zbierania, produkcji”), starego łacińskiego genō, z korzenia proto-indo-europejskiego *ǵenh₁-. Dublet genio.
Który jest geniuszem starożytnego Rzymu?
Geniusz narodu rzymskiego (geniusz publictus lub populi Romani) stał na forum, reprezentowany w postaci brodatego człowieka koronowanego diademem, obfitością w prawej ręce i berło w lewej stronie. 9 października ofiarowano mu coroczną ofiarę 9 października.
Kiedy po raz pierwszy użyto słowa geniusz?
geniusz (n.)
Poczucie „charakterystycznego rozmieszczenia” osoby wynosi od lat 80. XIX wieku. Znaczenie „Osoba naturalnej inteligencji lub talentu” oraz „Wywyższona naturalna zdolność umysłowa, umiejętności w syntezie wiedzy pochodzącej z percepcji” są potwierdzone w latach 40. XIX wieku.
