Gerundive powstaje poprzez usunięcie „-m” z gerund i dodanie „-s”.
...
Gerundive: Werbalny przymiotnik.
Właściwości czasownika | Właściwości rzeczowników |
---|---|
Z czasownika powstaje gerundyve. | Gerundyczne zmiany w formie, aby uzgodnić płeć, liczbę i przypadek z rzeczownikiem, z którym jest powiązany. |
- Jaka jest różnica między Gerund a gerundive po łacinie?
- Jak tworzysz Gerunda i gerundive po łacinie?
- Jakie jest użycie gerundyve po łacinie?
- Co jest przykładem gerundycji po łacinie?
Jaka jest różnica między Gerund a gerundive po łacinie?
W tym rozdziale należy zapamiętać cztery ważne zasady: (1) Gerunds są rzeczownikami słownymi; Gerundives to przymiotniki słowne. ). ).
Jak tworzysz Gerunda i gerundive po łacinie?
Gerunds powstają przez dodanie -i -i -i -i -i -i -i do obecnego łodygi czasowników pierwszego skoniugacji lub przez dodanie -endī, -endō, -endum do obecnego łodygi czasowników w innych koniugacjach. Czasowniki deponentów tworzą swoje gerunds w taki sam sposób jak inne czasowniki.
Jakie jest użycie gerundyve po łacinie?
W gramatyce łacińskiej gerundive (/dʒəˈrʌndɪv/) to forma czasownika, która działa jako przymiotnik werbalny. W klasycznej łacinie gerundive jest odrębny w formie i funkcji od gerund i obecnego aktywnego imiesłowia.
Co jest przykładem gerundycji po łacinie?
Bardziej problematyczne jest użycie gerundu na łacinie. Gerundives zastępuje Gerunds, gdy Gerund przyjmuje obiekt: Gerund: Bez czytania (Sinine Legendo), nigdy nie będziemy mogli się nauczyć. Gerundive: Bez czytania dobrych książek (Sine Bonis Libris Legendis), nigdy nie będziemy mogli się nauczyć.