Uważa się, że to połączenie miało miejsce w XVI-4 wieku pne.
- Co to jest starożytne greckie, fałszywe dyftongi?
- Czym różnią się starożytna i nowoczesna grecka fonologia?
- Czy starożytny grecki miał miękki dźwięk C?
- Jakie jest połączenie dwóch dźwięków samogłosek?
Co to jest starożytne greckie, fałszywe dyftongi?
Fałszywy dyftong (lub fałszywy dyftong) to starożytna grecka samogłoska, która jest etymologicznie długa samogłoska, ale napisana dokładnie jak prawdziwa dyftong ει, ου (ei, ou).
Czym różnią się starożytna i nowoczesna grecka fonologia?
Grecki na poddaszu miał około 15 fonemów spółgłosek: dziewięć spółgłosek zatrzymania, dwie frykatywy i cztery lub sześć sonorantów. Współczesny grecki ma mniej więcej taką samą liczbę spółgłosek. Główna różnica między nimi polega na tym, że współczesne greckie wyrażały się i bezdźwięczne frykatywy, które rozwinęły się ze starożytnych greckich i aspirowanych przystanków.
Czy starożytny grecki miał miękki dźwięk C?
(Jest to dość nieuprzejme; w czasach starożytnych wszystkie „C” były twarde, ale jesteśmy przyzwyczajeni do wymawiania „Cezara”, „Circe”, itp. z miękkim „c.„) To samo dotyczy„ g ”; miękkie (jak w„ giganta ”) przed dźwiękiem„ e ”i„ i ”, twarde (jak w„ bramie ”) inaczej.
Jakie jest połączenie dwóch dźwięków samogłosek?
Diftong to dźwięk wydany przez połączenie dwóch samogłosek, szczególnie, gdy zaczyna się od jednego dźwięku samogłosek i idzie do drugiego, jak dźwięk Oy w oleju.