Bycie „sam” to stan fizyczny, w którym jesteś fizycznie. Bycie „samotnym” to stan emocjonalny, w którym czujesz się samotnie lub odłączony od innych - nawet gdy są tuż obok ciebie. Czasami cieszymy się, że jesteśmy sami, a czasem życzymy towarzystwa innych.
- Co psychologia mówi o samotności?
- Czy możesz być sam, ale nie samotny?
- Jakie są psychologiczne skutki bycia samym?
- Jakie są cztery rodzaje samotności?
Co psychologia mówi o samotności?
Ludzie opisują myśli i uczucia samotności słowami takimi jak lęk, strach, wstyd i bezradność. Te potężne emocje mogą wpływać na sposób działania. Mogą stworzyć spiralę w dół, w której samotność powoduje, że ktoś wycofuje się z rodziny i przyjaciół, a zatem staje się bardziej samotny.
Czy możesz być sam, ale nie samotny?
Zauważ, że samotność nie jest tym samym, co izolacja społeczna. Możesz być sam bez poczucia samotności. Możesz także czuć się samotny, nawet gdy jesteś w pobliżu innych ludzi. Samotność dzieje się, gdy czujesz się zaniepokojony, gdy jesteś sam, podczas gdy izolacja społeczna to brak regularnych interakcji z innymi ludźmi.
Jakie są psychologiczne skutki bycia samym?
Poczucie samotności może również mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie psychiczne, zwłaszcza jeśli uczucia te trwały długo. Niektóre badania sugerują, że samotność wiąże się ze zwiększonym ryzykiem niektórych problemów ze zdrowiem psychicznym, w tym depresją, lękiem, niską samooceną, problemami ze snem i zwiększonym stresem.
Jakie są cztery rodzaje samotności?
Samotność wpływa na ludzi na różne sposoby i z tego powodu istnieją cztery odrębne rodzaje samotności zidentyfikowane przez psychologów: emocjonalny, społeczny, sytuacyjny i przewlekły.