- Co to są dyftongi w starożytnym grecku?
- Skąd wiemy, jak brzmi starożytny grecki?
- Czym różnią się starożytna i nowoczesna grecka fonologia?
Co to są dyftongi w starożytnym grecku?
Dipthong to połączenie dwóch dźwięków samogłosek w jednej sylabie. Dipthongs to αι, αυ, ει, ευ, οι, ου, ηυ, υι, ᾳ, ῃ, ῳ. Ostatnie trzy, utworzone przez pisząc ι pod ᾱ, η, ω, nazywane są niewłaściwymi dyftongami.
Skąd wiemy, jak brzmi starożytny grecki?
Teksty literackie dostarczają obfitych i wysoce specyficznych szczegółów na temat użytych nut, skal, efektów i instrumentów. Lyre była powszechną cechą, wraz z popularnymi Aulos, dwie podwójnie odrodzone rury odtwarzane jednocześnie przez jednego wykonawcę, aby brzmiało jak dwa potężne oboje grane na koncercie.
Czym różnią się starożytna i nowoczesna grecka fonologia?
Grecki na poddaszu miał około 15 fonemów spółgłosek: dziewięć spółgłosek zatrzymania, dwie frykatywy i cztery lub sześć sonorantów. Współczesny grecki ma mniej więcej taką samą liczbę spółgłosek. Główna różnica między nimi polega na tym, że współczesne greckie wyrażały się i bezdźwięczne frykatywy, które rozwinęły się ze starożytnych greckich i aspirowanych przystanków.