Czy czasowniki deponentów są cechą języka łacińskiego lub środkami tłumaczenia?

1. Co to jest czasownik deponent po łacinie?
2. Dlaczego łacina ma czasowniki deponentów?
3. Czy angielski ma czasowniki deponentów?
4. Jak kończą czasowniki deponentowe łacińskie?

Co to jest czasownik deponent po łacinie?

Kiedy czasownik łaciński jest pasywny w formie, ale ma aktywne znaczenie, nazywa się on czasownikiem deponent. Na przykład: sequor, sequi, secitus sum (3) oznacza „śledzić”, a nie „należy śledzić”. Nawet jeśli wydaje się być pasywny, jest tłumaczony z aktywnym znaczeniem i może mieć obiekt śledzący go.

Dlaczego łacina ma czasowniki deponentów?

Istnieje grupa czasowników po łacinie, które mają postacie pasywne, ale aktywne znaczenia. Są nazywane czasownikami deponentów, ponieważ „położyli się na bok” (dëpönö, -re) ich pasywne znaczenia, ale zachowały swoje pasywne formy. Są tłumaczone tylko w aktywnym głosie.

Czy angielski ma czasowniki deponentów?

Niektóre czasowniki są powszechnie, ale inne czasowniki są deponentem tylko w niektórych czasach lub używają formularzy deponentów z różnych głosów w różnych czasach.

Jak kończą czasowniki deponentowe łacińskie?

Regularne, czasowniki bez depozytu mają domyślnie aktywne części główne. Tak więc ich pierwsza główna część kończy się w -ō. Czasowniki deponentów mają tylko pasywne zakończenia, więc ich pierwsza główna część kończy się. Zauważ też, że czasowniki deponentów mają tylko trzy główne części, zamiast standardowej czterech.