Czy łacina miała jakieś czasowniki ergatywne?

1. Które języki są ergatywne?
2. Japoński jest językiem ergatywnym?
3. Czy angielski ma ergatywne?
4. Dlaczego łacina ma czasowniki deponentów?

Które języki są ergatywne?

Języki lub rodziny językowe, które wykazują ergatywność w różnych stopniach, obejmują języki sumeryjskie, kaukaskie, Eskimo-beut, Maya, Australian Aboriginal Języki i wiele języków Indian amerykańskich. Ten artykuł został ostatnio zmieniony i zaktualizowany przez Elizabeth Prine Pauls.

Japoński jest językiem ergatywnym?

Co ciekawe, podobny podział można znaleźć wśród przymiotników: japoński ma przymiotniki ergatywne, a także nieskrępujące przymiotniki (omówienie faktów włoskich).

Czy angielski ma ergatywne?

Czasownik ergatywny w języku angielskim jest czasownikiem nieprzechodni o pasywnym znaczeniu, które naprzemiennie z czasownikiem przechodnym o aktywnym znaczeniu. Czasownik ergatywny może mieć temat, który jest poddany, ale bez bycia w formie pasywnej. Tak jest w przypadku zlewu/zatonięcia/zatonionego.

Dlaczego łacina ma czasowniki deponentów?

Istnieje grupa czasowników po łacinie, które mają postacie pasywne, ale aktywne znaczenia. Są nazywane czasownikami deponentów, ponieważ „położyli się na bok” (dëpönö, -re) ich pasywne znaczenia, ale zachowały swoje pasywne formy. Są tłumaczone tylko w aktywnym głosie.