- Skąd wiesz, czy czasownik łaciński jest deponentem?
- Co to jest środkowy lub pasywny deponent?
- Jakie zakończenia mają czasowniki deponentów?
- Jaki jest środkowy głos czasownika?
Skąd wiesz, czy czasownik łaciński jest deponentem?
Kiedy czasownik łaciński jest pasywny w formie, ale ma aktywne znaczenie, nazywa się on czasownikiem deponent. Na przykład: sequor, sequi, secitus sum (3) oznacza „śledzić”, a nie „należy śledzić”. Nawet jeśli wydaje się być pasywny, jest tłumaczony z aktywnym znaczeniem i może mieć obiekt śledzący go.
Co to jest środkowy lub pasywny deponent?
Powszechnie stosowane rozróżnienie polega na tym, że między „środkowymi deponentami” (czasowniki o środkowej formie w czasie teraźniejszym i w czasie aorystycznym, e.G. μάχομαι, ἐμαχεσάμην) i „pasywne deponenty” (czasowniki o środkowej formie w czasie teraźniejszym i pasywne w napiętach aorystycznych, e.G. πορεύομαι, ἐπορεύθην).
Jakie zakończenia mają czasowniki deponentów?
Regularne, czasowniki bez depozytu mają domyślnie aktywne części główne. Tak więc ich pierwsza główna część kończy się w -ō. Czasowniki deponentów mają tylko pasywne zakończenia, więc ich pierwsza główna część kończy się. Zauważ też, że czasowniki deponentów mają tylko trzy główne części, zamiast standardowej czterech.
Jaki jest środkowy głos czasownika?
Rzeczownik. Środkowy głos (niezliczony) głos, który nie jest ani aktywny, ani pasywny, ponieważ tematu czasownika nie może być sklasyfikowane jako agent lub pacjent, mając elementy obu.