Łacina ma siedem przypadków. Oto główne zastosowania każdego: nominatywne: podmiot (aktor/wykonawca w klauzuli lub klauzuli); predykat mianatywny (rzeczownik/przymiotnik).
...
POJEDYNCZY | MNOGI | |
---|---|---|
MIANOWNIKOWY | -A | -ae |
DOPEŁNIACZ | -ae | -Arum |
CELOWNIK | -ae | -Jest |
BIERNIK | -jestem | -Jak |
- Jaki jest przypadek nominalny po łacinie?
- Jakie są nominatywne i bierne zakończenia po łacinie?
- Czy łacina ma zakończenia sprawy?
Jaki jest przypadek nominalny po łacinie?
Po łacinie (i wielu innych językach) przypadek nominowany (Cāsus nōminātīvus). Nie ma w tym nic bardzo trudnego - to po prostu oznacza, że forma mianatywna jest tym, co jest używane w danym zdaniu jako temat.
Jakie są nominatywne i bierne zakończenia po łacinie?
Nominatywne i bierne przypadki rzeczowników nijakich są zawsze takie same. Liczba mnoga zawsze kończy się na „-a”. Błędne pojedyncze dla rzeczowników męskich i żeńskich zawsze kończy się w „-m”; Blaszka liczba mnoga dla rzeczowników męskich i żeńskich zawsze kończy się w „-s”. Dopełniacz liczby mnogiej wszystkich deklencji kończy się na „-um”.
Czy łacina ma zakończenia sprawy?
Istnieje 6 odrębnych przypadków w języku łacińskiej: mianownik, dopełniacz, celownik, biernik, ablacyjny i wokalujący; I są ślady siódmej, lokalizację.