Tłumaczenie zdania, ale jak radzić sobie z koniugacją - jeśli jest liczba mnoga w języku angielskim, czy to liczba mnoga po łacinie?

1. Skąd wiesz, jakiego koniugacji użyć po łacinie?
2. Co oznacza koniugacja po łacinie?
3. Jak powiedzieć, czy łacińskie słowo jest pojedyncze czy liczba mnoga?

Skąd wiesz, jakiego koniugacji użyć po łacinie?

Możesz rozpoznać koniugację czasownika na podstawie jego bezokoliczkiej formy. Patrząc na formularz słownika lub główne części czasownika, spojrzysz na formularz kończący się na -re. Istnieją cztery formy bezokolicznika: -are, -ēre, -ere, -ire. Za czasownik „kochać” (amo, amare, amavi, amatus) będziesz patrzeć na Amare.

Co oznacza koniugacja po łacinie?

Słowo „koniugacja” pochodzi od łacińskiego coniugātiō, kalque greckiego συζυγία (Syzygia), dosłownie „żółtych razem (konie w zespół)”.

Jak powiedzieć, czy łacińskie słowo jest pojedyncze czy liczba mnoga?

Liczba mnoga zawsze kończy się na „-a”. Błędne pojedyncze dla rzeczowników męskich i żeńskich zawsze kończy się w „-m”; Blaszka liczba mnoga dla rzeczowników męskich i żeńskich zawsze kończy się w „-s”. Dopełniacz liczby mnogiej wszystkich deklencji kończy się na „-um”. Mnóstwo celownicze i ablacyjne są zawsze takie same.