- Co jest mianowate po łacinie?
- Co to jest mianowalna i dopełniacza łacińska?
- Co jest mianowalne i bierne po łacinie?
- Co to jest bierna ablacyjna dopełniacz nominowana?
Co jest mianowate po łacinie?
Przypadek nominowany jest przypadkiem na temat wyroku. Temat jest osobą lub rzeczą, o której predykat składa oświadczenie, a nazwa „mianatywna” oznacza „dotyczącą wyznaczonej osoby lub rzeczy wyznaczonej."
Co to jest mianowalna i dopełniacza łacińska?
Łacina ma siedem przypadków. Oto główne zastosowania każdego: nominatywne: podmiot (aktor/wykonawca w klauzuli lub klauzuli); predykat mianatywny (rzeczownik/przymiotnik). Dopełniacz: posiadanie [tłumaczenie = „z”: „x” (liczba pojedyncza), „xs” (liczba mnoga)].
Co jest mianowalne i bierne po łacinie?
Mianownik to „domyślny przypadek” po łacinie. Jeśli wszystko inne zawiedzie, użyj nominatywnego. Jest to również, wygodnie, formularz wymieniony w słownikach, a formularz używają ludzi, mówiąc o samym słowie („łacińskie słowo„ panie ”jest dominus”). Biernik jest używany, gdy jest to bezpośredni obiekt czasownika.
Co to jest bierna ablacyjna dopełniacz nominowana?
Większość rzeczowników ma sześć przypadków: mianatywne (podmiot), bierne (obiekt), dopełniacz („of”), celownik („do” lub „for”), ablacyjny („z„ lub ”lub„ in ”) i wręczny (używany do dla adresowanie). Niektóre rzeczowniki mają siódmy przypadek, lokatywny; Znajduje się to głównie z nazwami miast i miast, e.G. Rōmae „w Rzymie”.