- Kiedy grecki b stał się v?
- Dlaczego B i V są wymienne?
- Kiedy zmieniła się łacińska v?
- Jak starożytni Rzymianie wymawiali v?
Kiedy grecki b stał się v?
W klasycznym grecku litera beta ⟨β⟩ oznaczała [b]. W wyniku betacyzmu oznaczało [v] we współczesnym grecku, proces, który prawdopodobnie rozpoczął się w okresie greckim Koine, w przybliżeniu w I wieku n.e., wraz z spirantyzacją dźwięków reprezentowanych przez litery δ i γ.
Dlaczego B i V są wymienne?
Chociaż łacińskie B i V były wyraźne inaczej, stopniowo łączyły się po hiszpańsku. W rezultacie niektóre słowa są pisane inaczej, ale mają tę samą wymowę. Zwykle kontekst wyjaśni, które słowo miało na myśli.
Kiedy zmieniła się łacińska v?
Transkrypcje greckie z wsparciem β (beta) datującym początek zmiany wymowy łacińskiej V już w 200 mld.
Jak starożytni Rzymianie wymawiali v?
Według konsensusu uczonych łacińskich litera V w starożytnej łacinie uznano za [w]. Wydaje się, że ma to sens, ponieważ nie było rozróżniania między V i U, więc litera V może oznaczać samogłoskę [u] lub jej półwokalicznego odpowiednika [w] (podobnie jak z literą I).