Expertlatin
- Jak powstaje pasywny bezokolicznik?
- Skąd pochodzą bezokolitywa?
- Co to jest pasywne bezokolicznik?
- Dlaczego używamy pasywnego bezokolicznika?
Jak powstaje pasywny bezokolicznik?
Aby utworzyć obecny pasywny bezokolicznik czasownika pierwszego, drugiego lub czwartego koniugacji, usuń „-e” z obecnej bezokolicznicy i dodaj „-i”. Aby utworzyć obecny pasywny bezokolicznik czasownika trzeciej koniugacji, usuń „-ere” z obecnej bezokolicznicy i dodaj „-i”.
Skąd pochodzą bezokolitywa?
Słowo pochodzi od późnego łacińskiego [modus] infinitivus, pochodnej o infinitus, co oznacza „nieograniczony”. W tradycyjnych opisach języka angielskiego bezokolicznik jest podstawową formą słownika czasownika, gdy jest używana bez końca, z cząsteczką lub bez.
Co to jest pasywne bezokolicznik?
Pasywny bezokolicznik jest używany w niektórych konstrukcjach za pomocą głosu pasywnego. Jest to szczególnie powszechne po czasownikach modalnych (może, powinien, mógł itp.) Aby wskazać, co jest możliwe lub co jest poprawne. Powstaje pasywny bezokolicznik: być + imiesłówem przeszłym.
Dlaczego używamy pasywnego bezokolicznika?
Nieokolitywa są używane w głosie pasywnym, gdy skupiono się na odbiorniku akcji (bezokolicznik), a nie na jego wykonawcy. Powstaje przy użyciu (do + be + imiesłów przeszły) i doskonałego pasywnego bezokolicznika (do + imiesłów + imiesłów).
