Park rzeczownik

park. / (pːk) / rzeczownik. Duży obszar gruntów zachowany w stanie naturalnym do użytku rekreacyjnego przez społeczeństwo, również Park Narodowy. kawałek otwartej ziemi w mieście z publicznymi udogodnieniami.

1. Jest rzeczownik parku, czy nie?
2. Jaki jest czasownik parku?
3. Jak korzystasz z parku w zdaniu rzeczownika?

Jest rzeczownik parku, czy nie?

Park (rzeczownik) park (czasownik) parking (rzeczownik) Bruzyk parkingowy (rzeczownik)

Jaki jest czasownik parku?

czasownik. zaparkowany; parking; parki. czasownik przechodnia. : otaczać w parku.

Jak korzystasz z parku w zdaniu rzeczownika?

W parku poszliśmy na spacer po parku. Park publiczny zostanie zbudowany wokół kompleksu.